Frank Gerritz speelt in de projectenzaal van het Gemeentemuseum met de perceptie van de beschouwer terwijl de Duitse kunstenaar met zijn even krachtige als subtiele mininal art tevens een dialoog aangaat met de architectuur van de ruimte.
Parallel Universe. One, One-Two van Frank Gerritz. Foto: Gemeentemuseum Den Haag
Frank Gerritz speelt in de projectenzaal van het Gemeentemuseum met de perceptie van de beschouwer terwijl de Duitse kunstenaar met zijn even krachtige als subtiele mininal art tevens een dialoog aangaat met de architectuur van de ruimte.
Parallel Universe. One, One-Two van Frank Gerritz. Foto: Gemeentemuseum Den Haag
Op grote, voornamelijk langwerpige platen aluminium heeft Frank Gerritz dikke lagen zwart vetkrijt aangebracht in afwisselend horizontale en verticale vlakken en lijnen. Strak en geometrisch. Sober en dwingend. Momumentaal. Tussen schilder- en vooral beeldhouwkunst beweegt het werk van Gerritz zich, niet in de laatste plaats door de industriële suggestie die van het aluminium uitgaat. Het vetkrijt doet denken aan huid of textiel. Het ademt welhaast. Al naar gelang de positie van de beschouwer en de lichtval lijken de werken te transformeren. De panelen krommen of dijen uit. De extreme eenvoud van de composities alsmede de zuigkracht van het zwarter dan zwarte krijt zorgen voor onwerkelijke reflecties op de witte muren waar de panelen op zijn bevestigd.
Zelden was een tentoonstelling zo op zijn plaats als in het geval van Coded Language van Frank Gerritz (Hamburg, 1964) in de projectenzaal van het Gemeentemuseum. Aan weerskanten van de markante zaal, met zijn robuuste draagbalken en een plafond bestaande uit melkglas, bevinden zich trappenhuizen die gesierd worden door minimal art van Sol LeWitt en Günther Förg. In de expositieruimte gaat Gerritz (Hamburg, 1964), de voornaamste vertegenwoordiger van een nieuwe generatie minimal art-kunstenaars, een nadrukkelijke dialoog aan met de architectuur van Berlage. Bijvoorbeeld door de positie van de ramen aan de tuinzijde te betrekken bij de inrichting en door een aantal van zijn werken juist net niet precies te laten lijnen met de draagbalken. Alles is door Gerritz tot op de centimeter nauwkeurig ingericht. De vlakverdeling van het elkaar inhoudelijk spiegelende tweeluik Parallel Universe. One, One-Two, is doorgetrokken tot de verhouding met de vloer van de zaal. Niets is aan het toeval overgelaten waardoor het wezen van de minimal art, namelijk de relatie tussen object, ruimte en beschouwer, maximaal tot zijn recht komt.
Coded Language van Frank Gerritz is t/m 5 juli te zien in het Gemeentemuseum Den Haag.
Haagsche Courant, april 2009