Jaar: 2008
Jim Morrison: Slachtoffer van zijn eigen betovering (1991)
—
door
Jim Morrison is niet dood. De fans die het overlijdensbericht op 3 juli 1971 niet wilden accepteren, hebben gelijk gekregen. Jim Morrison — zanger, dichter, cineast en rebel — leeft. ‘For seven years I will dwell in a place of exile’, dichtte hij ooit. Zeven jaar? Het werden er uiteindelijk twintig, want Jim leeft nu…
Nick Cave tussen ja en nee (1987)
—
door
Met zijn hoofd in zijn handen steunt hij apathisch op de tafel. Met moeite richt hij zich op om de zoveelste sigaret aan te steken . “Op die vraag heb ik geen antwoord”, zegt hij telkens weer. Zucht. Nick Cave, het enfant terrible van de popmuziek, heeft weinig te zeggen. Foto © Michel Linssen
Greetje Bijma: “Als ik zing, ben ik Greetje niet meer.” (1990)
—
door
Als de telefoon gaat en Greetje Bijma met een familielid praat, gaat dat in rap Fries. In het Overijsselse Kampen valt ze uit de toon met haar accent en als zangeres verklankt ze alle mogelijke bestaande en gefantaseerde talen. “Zoals mensen zeggen dat ze in zwart-wit dromen, zing ik in kleur”, zegt ze.
Tjebbe Beekman: “Ik wil de toeschouwer een gemoedstoestand geven.” (2008)
—
door
In het grootsteedse wereldbeeld van schilder Tjebbe Beekman wordt de mens overladen met informatie en gemanipuleerde impulsen. Als vee dat naar de slachtbank wordt geleid, raast de verdoofde mens door een hel van rottend beton, roestend metaal en goedkoop plastic. Een gevoel van veiligheid en geborgenheid lonkt in door camera’s bewaakte torenflats en winkelcentra. Tjebbe…
Lau Nau: “We hebben allemaal iets nodig waar we plezier in hebben.” (2008)
—
door
De muziek van de Finse zangeres Lau Nau is mysterieus en vredig. Zij is een natuurtalent, een idot savant. Haar muziek, waarin elementen uit folk, psychedelica en etnische muziek terug te vinden zijn, heeft een sprookjesachtige verbeeldingskracht. Het is vrije muziek, muziek zonder regels. Foto © Lau Nau
William S. Burroughs: “Het lichaam is een relikwie.” (1985)
—
door
Een oude man, licht voorovergebogen en steunend op een wandelstok, schuifelt langzaam door een doolhof van gangen in het sjieke, hoofdstedelijke Pulitzer Hotel. De meeste gasten in dit prijzige hotel bezigen de Engelse taal, met een Amerikaans accent. Met licht bevende handen frommelt déze gast een sigaret uit een pakje. Ook hij is Amerikaan, maar…
Frans de Waard: “Ik ben Staalplaat niet. Niemand is Staalplaat.” (1998)
—
door
Er was een tijd dat somber kijkende, geheel in het zwart geklede types de winkel van Staalplaat bevolkten op zoek naar cassettes van Charlie Manson of platen van Boyd Rice. Het waren dezelfde mensen die ‘s nachts bijeen kwamen in het N.L. Centrum, om in een sfeer van doom & gloom naar de crypto-fascistische shows…
Alex Reece: “Verwacht van mij geen experimenten.” (1996)
—
door
Alex Reece is het vriendelijke gezicht van drum & bass. De jongeman die naam maakte met de single Pulp Fiction, houdt niet van grimmige, duistere shit. Reece’s sound is zonnig en jazzy. "Meisjes dansen er graag op", glimlacht hij. Bij aanvang van zijn eerste DJ-show in Nederland is de verschijningsdatum van zijn langverwachte debuut-cd nog…
Source Direct drijft demonen uit (1999)
—
door
Waar de meeste kinderen van dertien nog dromen van een loopbaan als popmuzikant, besloten Jim Baker en Phil Aslett op die leeftijd daadwerkelijk de studio in te gaan. Vrolijke popmuziek vond het duo maar niks, maar in de Engelse hardcore breakbeat-scene vonden ze zichzelf uit als Source Direct. Inmiddels behoren ze tot de toonaangevende artiesten…
Afscheid van Swans is geen zwanenzang (1997)
—
door
Een paar uur na het interview komen we elkaar tegen in de trein. Michael Gira is op weg naar Brussel en de man waarmee hij eerder die dag zo’n moeizaam gesprek voerde is op weg naar huis. De Amerikaanse muzikant, die na vijftien jaar afscheid neemt van zijn groep Swans, weet zelf ook dat een…