Artikelen: expositie

  • Collectie DLD (2007)

    Als er één reden gegeven moet worden om Collectie DLD te bezoeken, dan is het om het werk van Daniel Richter te zien. Toegegeven, het is ook een weldaad om Baselitz, Nolde, Grosz of Immendorf te aanschouwen. Om maar te zwijgen over Kandinsky, Pechstein of Dix. Maar er is één doek van Richter dat niet…

  • Jan Bokma toont zijn mislukkingen (2008)

    Als kind van zijn tijd weet Jan Bokma als geen ander dat de hedendaagse kunstenaar het liefst alle touwtjes in handen heeft. De Groningse beeldhouwer is dan ook zijn eigen curator én museumdirecteur. In zijn conceptuele werk speelt Bokma (1980) op ironische wijze met het al dan niet beperkende gegeven van de museale context, maar…

  • Pascal van der Graaf: de suggestie van naderend onheil (2008)

    In Cormac McCarthy’s recente roman The Road dolen een vader en zoon door een post-apocalyptisch landschap. De wereld is leeg, koud en stil. Onder het voortdurend grauwe wolkendek, waar geen vogel is te bekennen, is alles grijs en zwart. Verlaten huizen, achtergelaten bezittingen en verwoeste fabrieken herinneren aan een samenleving die door een ramp of…

  • Marian Smit: baden in rubber (2002)

    Op het aanraken van kunst, met name van schilderijen, rust een taboe. De meeste kunstenaars gruwen uit angst voor beschadiging van het idee dat de kijker het doek zal betasten. Marian Smit vindt dat onzin. Kunst is niet heilig, meent de Haagse, die schilderijen van rubber maakt. De elf grote, fresco-achtige werken van vrouwelijk en…

  • Pat Andrea in Wonderland (2008)

    Het wordt almaar vreemder en vreemder, zegt Alice tijdens haar bizarre avonturen in Wonderland en dat zou zij vast ook opmerken bij het aanschouwen van Pat Andrea’s schilderijen. De Haagse kunstenaar verzorgde de illustraties voor een bijzondere uitgave van de klassieke kinderboeken Alice in Wonderland en Alice in Spiegelland van Lewis Carroll. Aagezien Andrea niet…

  • Marc Mulders: Dood en verrijzenis, altijd maar weer (2004)

    Er zijn weinig hedendaagse Nederlandse kunstenaars die zoveel weerstand oproepen als Marc Mulders. Vooral critici hebben moeite om leven en werk van de Tilburgse schilder te scheiden. Geloof, hoop, compassie, ontroering zijn sleutelwoorden voor zijn schilderijen, wandkleden, fotocollages en glas-in-lood-ramen. Mulders, die in 1985 de Prix de Rome won, is vooral bekend door zijn schilderijen…

  • Pascal van der Graaf: de suggestie van naderend onheil

    In Cormac McCarthy’s recente roman The Road dolen een vader en zoon door een post-apocalyptisch landschap. De wereld is leeg, koud en stil. Onder het voortdurend grauwe wolkendek, waar geen vogel is te bekennen, is alles grijs en zwart. Verlaten huizen, achtergelaten bezittingen en verwoestte fabrieken herinneren aan een samenleving die door een ramp of…

  • Daniel Richter: “Mijn werk is banaal.” (2008)

     ‘Music was my first love’, kweelt Daniel Richter met ironisch gezwollen stem de eerste regel uit Music van John Miles. “Nee, dat klopt niet. Comics, stripverhalen, waren mijn eerste liefde. Muziek kwam daarna.” Strips, muziek, schilderen. De passies van Richter komen samen in drie voor zijn doen tamelijk kleine schilderijen waarop een gemaskerde superheld luchtgitaar…