Na vier keer de Amerikaanse hitlijsten te hebben aangevoerd – en vijf top 10 hits in Nederland – stopte Blondie, de band en het meisje, in 1982 noodgedwongen door een langdurige ziekte van gitarist/componist en Debbie Harry’s toenmalige partner Chris Stein. De band maakt nu een comeback met het album No Exit.
Foto © Michel Linssen
Na vier keer de Amerikaanse hitlijsten te hebben aangevoerd – en vijf top 10 hits in Nederland – stopte Blondie, de band en het meisje, in 1982 noodgedwongen door een langdurige ziekte van gitarist/componist en Debbie Harry’s toenmalige partner Chris Stein. De band maakt nu een comeback met het album No Exit.
Foto © Michel Linssen
Blondie is terug; de groep, het gezicht en de stijl van de jaren zeventig. Ruim twintig jaar na Denis is Deborah Harry nog immer een van de beroemdste blondjes van deze eeuw. Hoeveel flesjes waterperoxide de inmiddels 53-jarige zangeres en actrice door het haar heeft gespoeld is onbekend, maar als universele ster en de look van de seventies mag de Newyorkse in één adem genoemd worden met blonde sekssymbolen als Monroe, Bardot en Deneuve.
Begin jaren zeventig voortgekomen uit de punkbeweging in New York ontwikkelde Blondie zich tot een tijdloze popgroep die zich even makkelijk stijlen als disco (Heart Of Glass), hip hop (The Rapture) en reggae (The Tide Is High) eigen maakte als een plaatsje veroverde in de glamourscene rond Andy Warhol en modeontwerper Stephen Sprouse.
Om te benadrukken dat Blondie een groep is, geeft de nog altijd sexy en gevatte Debbie Harry geen solo-interviews. In haar Amsterdamse hotelkamer hebben ook Chris Stein, drummer Clem Burke en toetsenist Jimmy Destri zich verzameld om de Blondie-story te belichten.
Als iemand jullie in 1978 had verteld dat Blondie twintig jaar later weer zou optreden en platen maken, dan…
Chris Stein: “Had ik het niet geloofd.”
Jimmy Destri: “Debbie heeft ooit een voorgevoel gehad dat we heel succesvol zouden worden, zouden stoppen en veel later weer terug zouden komen.”
Jullie terugkeer is precies op tijd, gezien de huidige interesse voor de jaren zeventig met z’n glamrock, punk en disco. Was Blondie een glamourband?
Chris Stein: “We deden ons best om dat te zijn.”
Clem Burke: “Debbie was glamrous, dat is ze nog steeds.”
Debbie heeft ooit gezegd dat voor meisjes in Amerika glamour het enige is om naar te verlangen.
Debbie Harry: “Voor vrouwen is glamour een belangrijk wapen om geaccepteerd te worden, om succesvol te kunnen zijn. We worden zo sterk beoordeeld op ons uiterlijk en er zijn zoveel stereotypen en vooroordelen over vrouwen en hun uiterlijk, dat glamour iets essentieels wordt. Voor mannen ligt dat anders. Een man kan er ongeschoren bij lopen met een rommelig kapsel en nog steeds overkomen als… GRRRR!!! Ik bedoel, wat is glamour? Het is een sociale oriëntatie.”
Ik vond je vroeger zo’n paradox. Aan de ene kant was je een tieneridool dat beoordeeld werd op uiterlijkheden, terwijl je anderzijds een sterke, onafhankelijke vrouw was met een voorbeeldfunctie voor de emancipatie van vrouwen in de muziekindustrie.
Debbie Harry: “Het is nog steeds een mannenwereld, maar met het verschil dat vrouwen tegenwoordig wat meer invloed hebben.”
Twintig jaar geleden zei je dat in de toekomst vrouwen de nieuwe Elvissen zouden worden.
Debbie Harry: “Madonna is de nieuwe Elvis.”
Is dat zo?
Debbie Harry: “Klaarblijkelijk.”
Als Madonna nu zou komen te overlijden, zou ze dan groter worden dan Elvis?
Debbie Harry: “Bedenk eens wat er met haar catalogus zou gebeuren, My god!”
Kreeg je vroeger veel fanmail van vrouwen? Zagen ze je als een voorbeeld of als een vertrouweling?
Debbie Harry: “Dat was heel veschillend, maar blijkbaar heb ik iets betekend voor meisjes of vrouwen.”
Hoe was het om een idool te zijn ten tijde van Denis?
Debbie Harry: “We hebben altijd fans uit verschillende leeftijdsgroepen gehad en dat bewijst dat onze muziek uit diverse stijlen bestond. Maar waarom zou het verkeerd zijn om als tieneridool beschouwd te worden? Het is altijd fijn om gewaardeerd te worden.”
Na het succes van Denis leek het wel of ieder veertienjarig meisje in Nederland Debbie Harry wilde zijn; er werden van die look-a-like wedstrijden gehouden.
Debbie Harry: Dat is toch niet zo vreemd? Je hebt altijd mensen die hun foto laten nemen omdat ze denken op zus-of-zo te lijken.”
Clem Burke: “Voor ons was het best grappig om die Blondie-mania mee te maken als we in Europa waren. Ik herinner me een van onze eerste optredens in Paradiso toen we van de auto naar de zaal moesten rennen om niet bedolven te worden onder de fans, maar eenmaal terug in New York was alles weer rustig. Als we hier hadden gewoond, hadden we ons als vissen in een kommetje gevoeld.”
Hadden jullie destijds geen plannen om naar Nederland te verhuizen?
Debbie Harry: (lacht) “We zochten een belastingparadijs.”
Wie niet?
Debbie Harry: (schatert) “YES YES! Maar nu lijkt het of in Nederland de klok wordt teruggedraaid. De clubs in Amsterdam moeten steeds vroeger sluiten, er is geen nachtleven meer. Zelfs de bar in het American Hotel sluit om een uur ’s nachts. Het is ontstellend.”
Het boeiende van Blondie was altijd dat jullie overal voor openstonden, of het nu disco was of hip hop, mode of videokunst, film of Andy Warhol.
Debbie Harry: “Dat is de verdienste van Chris, hij is altijd erg interactief geweest.”
Hoe groot was Warhols invloed?
Chris Stein: “Wat betreft imago erg groot. Zijn idee om kunst uit realiteit te maken sprak ons aan. Die hele scene rond Andy in Max’s Kansas City (roemruchte club in het New York van de jaren zeventig – EQ) was belangrijk. Iedereen die ook maar iets op het gebied van kunst of muziek betekende, had contact met Andy.”
Foto © Michel Linssen
Debbie, wat is jouw mening over de moderne, hedendaagse vrouw?
Debbie Harry: “Er zijn veel interessante types, maar…”
Chris Stein: “Wat betreft stijl, ben ik erg teleurgesteld in de jonge mensen van vandaag.”
Debbie Harry: “Ik wil niemand beoordelen, want het is soms zo’n gruwelijke ervaring om op te groeien en te overleven, om uit te vinden wie je werkelijk bent. Ik ben blij dat ik die fase heb gehad.”
Zou je niet opnieuw twintig willen zijn?
Debbie Harry: “Het zou interessant zijn om weer nieuw te zijn, om al die opwindende dingen weer te beleven. Maar ik ben tevreden, ik heb een geweldig leven.”
Je zou niet opnieuw serveerster willen zijn in Max’s Kansas City?
Debbie Harry: “Dacht het niet, nee. Dat was ook een leuke tijd, maar veel minder bevredigend dan wat ik nu doe.”
Was dat je wilde tijd, toen je bij Max’s werkte?
Debbie Harry: “Het was een fantastische tijd, een geweldige scene. Waar anders kon je op één avond een biefstuk serveren aan de Velvet Underground, Andy Warhol, Warren Beatty en Janis Joplin? Zoiets maakte je nergens anders mee.”
In die tijd, begin jaren zeventig, zong je met ene Elda Gentile in The Stilettos, de band die de geschiedenis is ingegaan als een pornoband.
Debbie Harry: (schertsend) “Ja, Elda had een strap-on… hahaha. Nee, maar volgens mij heeft Elda later wel wat pornofilms gedaan.”
Clem Burke: “The Stilettos was een van de eerste meidenpunkgroepen.”
Zoiets als The Runaways?
Debbie Harry: “De Runaways vochten altijd met elkaar.”
Heb je ooit moeten vechten in die tijd?
Debbie Harry: “Ik was vreselijk bang voor Lydia Lunch.”
Not!
Debbie Harry: “Hahahahahaha! Nee, maar waar ik momenteel een beetje bang voor ben, is de biografie die over me geschreven wordt.”
Zijn er dan dingen waar je je voor schaamt?
Debbie Harry: “Nee hoor. The worse it gets, the better it looks!”
Zijn er nog geheimen te onthullen?
Debbie Harry: “O, ik hoop het wel. Ik denk dat ik altijd te braaf ben geweest, maar mijn leven is nog niet voorbij. Ik vind het ook nog veel te vroeg voor een samenvatting.”
Maak je je zorgen om je leeftijd?
Debbie Harry: “ Nee.”
Hoe blijf je fit? Doe je work-outs?
Debbie Harry: “Een beetje van alles. Er was een tjd dat ik erg toegewijd was aan bodybuilding, maar er was ook een tijd dat ik erg toegewijd was aan drugs; wat dat betreft prijs ik me gelukkig dat ik er nog ben. De laatste tijd fiest ik veel en ik mag ook graag in de oceaan zwemmen.”
Wat denk je als men zegt dat je een van de grote ‘blondjes’ van deze eeuw bent, dat je in één adem genoemd wordt met Monroe, Bardot en Deneuve?
Debbie Harry: “Dan denk ik: Thank you.”
Het verhaal verscheen in de lente van 1999 in het eerste nummer van ChiQ, een glossy voor ‘femmes vitales’ dat als thema ‘Female Future’ had. Vandaar dat het gesprek wat minder over muziek ging…