In 1945 schreven Jack Kerouac en William S. Burroughs samen een boek dat gebaseerd was op een moord. Drieënzestig jaar later wordt En de nijlpaarden werden gekookt in hun bassins dan eindelijk gepubliceerd. Het boek mag nu gezien worden als een sleutelroman over het prille ontstaan van de Beat Generation.
Foto Uitgeverij Lebowski
In 1945 schreven Jack Kerouac en William S. Burroughs samen een boek dat gebaseerd was op een moord. Drieënzestig jaar later wordt En de nijlpaarden werden gekookt in hun bassins dan eindelijk gepubliceerd. Het boek mag nu gezien worden als een sleutelroman over het prille ontstaan van de Beat Generation.
Foto Uitgeverij Lebowski
In de zomer van 1944 was Jack Kerouac 23 jaar. William S. Burroughs was zeven jaar ouder. Ze hadden nog geen letter gepubliceerd en het zou nog meer dan tien jaar duren voordat ze de literaire wereld op zijn kop zetten met respectievelijk On The Road en Naked Lunch, twee romans die samen met Allen Ginsbergs gedicht Howl het fundament voor de Beat Generation vormen. Maar in 1944 in New York wisten Kerouac en Burroughs nog niet precies wat ze wilden worden. Eerstgenoemde werkte soms als matroos in de koopvaardij en de ander was loopjongen bij een detectivebureau. Ze maakten deel uit van een groepje kunstzinnige types dat bij elkaar kwam om onder het genot van drank en marihuana te discussiëren over Rimbaud en het existentialisme. Een van hun vrienden was de 19-jarige Lucien Carr, die al jaren achtervolgd werd door de oudere homoseksueel Dave Kammerer, een jeugdvriend van Burroughs. Carr moest niets hebben van Kammerer en na een ruzie stak hij hem dood met een zakmes. Burroughs en Kerouac, die Carr adviseerden om zich bij de politie te melden, werden gearresteerd wegens medeplichtigheid omdat ze de politie niet hadden ingelicht over de moord.
Een jaar later besloten Kerouac en Burroughs een boek over de moord te schrijven. Ze schreven afwisselend hoofdstukken waarin ze de gebeurtenissen tot fictie maakten. De titel And The Hippos Were Boiled In Their Tanks ontleende Burroughs aan een nieuwsbericht over een brand in een circus. Het is typerend voor de surrealistische humor die later een van zijn handelsmerken zou worden. En de nijlpaarden… is niet bijster goed geschreven. Keroauc had zijn On The Road-stijl, met van die hele lange, bevlogen zinnen die de improvisaties van jazzsaxofonist Charlie Parker moesten suggereren, nog niet gevonden. Maar wat dit boek, met zijn beschrijvingen van de filosofische bespiegelingen en de losse moraal van het vriendenclubje van de schrijvers, zo boeiend maakt is het beeld dat geschetst wordt van een generatie die Kerouac destijds al als verloren typeerde. Een generatie van jonge mensen die zich wilde afkeren van de maatschappij om zich in totale vrijheid te kunnen ontplooien.
William S. Burroughs en Jack Kerouac: En de nijlpaarden werden gekookt in hun bassins. Uitgeverij Lebowksi.
Algemeen Dagblad, november 2008
Foto Uitgeverij Lebowski