“The spirit of rock ’n roll is alive and kicking”, zegt Crispian Mills. “Maar dan vooral in film en literatuur. In films als Taking Liberties en bij mensen als Michael Moore, Naomi Klein en Alfonzo Cuarón. Het zijn kunstenaars, schrijvers en filmmakers die tegenwoordig nog betrokkenheid tonen. De hedendaagse popmuziek ontbeert helaas een gevoel van bezielde rebellie.”
Foto © Robert van Stuyvenberg
Crispian Mills, die zijn band Kula Shaker nieuw leven heeft ingeblazen, is een bevlogen artiest die met opwindende popmuziek en Indiase wijsheden het cynisme van vandaag de dag bestrijdt. Rock ’n roll kan volgens hem nog steeds een positieve, helende kracht zijn. “Rock ’n roll is een gemoedstoestand, een stemming. Je kunt een rock ’n roll-schilder of –buschauffeur zijn. Het gaat om je attitude. Of je een onafhankelijke geest hebt. Het is zaak om gestalte te geven aan je individualiteit en daarmee te rebelleren tegen de wereld die je opgedrongen krijgt. Met die houding is alles mogelijk.” Met Kula Shaker had Mills in 1996 grote hitsuccessen met Tattva en Govinda. Aanstekelijke popmuziek geïnspireerd door classic rock uit de jaren zestig, pyschedelica en Indiase cultuur. Crispian Mills (1973) is de zoon van de Engelse actrice Hayley Mills en kleinzoon van de beroemde acteur Sir John Mills. Zijn moeder was in de ban van Hare Krishna en Crispian heeft als peuter nog op schoot gezeten bij de pleitbezorger van die beweging, George Harrison. Mills beschouwt India als zijn tweede vaderland en vernoemde zijn band naar Kulashekhara, een goeroe die invloed had op The Beatles. Met songteksten in het sanskriet, een geweldige podiumpresentatie en het charisma van Mills wist Kula Shaker tot de verbeelding te spreken. Van het debuutalbum K werd ruim een half miljoen exemplaren verkocht. De band werd een grote toekomst voorspeld, maar Mills zette er in 1999 plotseling een punt achter. Dit jaar kwam de band terug met het album Strangefolk. “Het is geen reunie maar een reïncarnatie. Het verschil is dat je voor het laatste gestorven moet zijn geweest. Kula Shaker was morsdood in 1999. We hadden onszelf volkomen vernietigd”, lacht Mills. “Ach, we waren erg jong en naïef. We waren ook zeer geïnspireerd en vol plannen met mooie verhalen uit India. We hadden dromen, rock ‘n roll-dromen! Maar we werden gemangeld door de cynische machten uit de echte wereld. Hoe idealistischer je bent, hoe meer klappen je te verduren krijgt. Het was gezond om mee te maken en we zijn er goed uit gekomen. We zijn nog steeds geïnspireerd.” Op het nieuwe album Strangefolk klinkt Kula Shaker alsof er muzikaal niets is veranderd. Sterke, fantasievolle, overtuigende rock. “Met de songs op Strangefolk vragen we ons af of de wereld gek is of dat wij het zijn. Het antwoord is beide”, grinnikt Mills.
AD Haagsche Courant
November 2007