Steve Stapleton alias Nurse With Wound blijft vrolijk en onverdroten doorgaan met het fabriceren van intrigerende platen vol DIY-huisvlijt. A Sucked Orange is zijn nieuwste en heeft mij al heel wat uurtjes plezier bezorgd. Na het intens psychedelische Spiral Insana kiest Stapleton voor 29 schijnbaar luchtige miniatuurtjes. Het zijn allemaal speelse beschouwingen over én inventieve onderzoeken naar de aard en de beleving van geluid. De titles geven vaak precies aan met welke middelen Nurse heeft gewerkt of wat er te horen valt. Pleasant Banjo Intro With Irritating Squeak bijvoorbeeld, of This Piano Can’t Think en It’s All Gone Weird. In Rockette Morton Part One horen we een stem die tot in het (bijna) oneindige de bijnaam van de vroegere bassist van Captain Beefheart roept en A Precise History Of Industrial Music zet in een paar seconden Throbbing Gristle en haar adepten te kakken. Steve’s vriend en collega David Tibet (Current 93) moet het ontgelden in Dogs Breath Rising, maar wie weten wil waar Scrambled Eggs Rebellion In The Smegma Department overgaat zal het de notoire kluizenaar zelf moeten gaan vragen. Deze geluidskunst, musique concrete, industrial, of hoe we de NWW-sound ook willen noemen, kan behoorlijk op de lachspieren werken, maar de guitige titels van de composities ondergraven beslist niet het belang van Stapletons onvergelijkbare exeperimenten. Maar kom, relativeer deze ‘moeilijke’ hedendaagse muziek eens en luister naar het geluid van een uitgezogen sinasappel. Vitamine C voor de oren.
(Deze recensie verscheen eerder in het tijdschrift Opscene, december 1989)