Gé-Karel van der Sterren toont visie op geglobaliseerde wereld (2009)

Veertien meter lang en bijna drie meter hoog is het schilderij dat Gé-Karel van der Sterren voor het Gemeentemuseum in Den Haag maakte. Oopsie Daisy heet het monumentale doek dat in een explosie van kleur en vorm, maar op toegankelijke wijze, de visie van de kunstenaar op de geglobaliseerde maatschappij toont.
[img_assist|nid=236|title=Oopsie Daisy – foto © Gemeentemuseum Den Haag|desc=|link=none|align=none|width=600|height=400]

Het is goed dat er bankjes zijn in de Projectenzaal van het Gemeentemuseum. Je wilt namelijk zitten om te kijken naar Oopsie Daisy. Niet alleen vergt het tijd om de veel gelaagde vertelling in je op te nemen, maar de omvang, de felle en niet zelden fluorescerende kleuren en vooral het perspectief doen je wankelen. Oopsie Daisy zuigt je naar binnen, in een mysterieuze kas waarin mensen in beschermende pakken met planten en bloemen in de weer zijn. Het is een bizar laboratorium met gifgroene drek op de vloer, stervende cactussen en bloeiende planten die zó wit zijn dat je er een zonnebril bij wilt opzetten. Een gevaarlijke ruimte, getuige een man met een geigerteller. Oopsie Daisy neemt de internationale bloemenhandel als metafoor voor de tegenstrijdigheden van de vrije wereldhandel, want veel landen houden er een protectionistisch beleid op na, maar het inmense doek is nog zoveel meer.
[img_assist|nid=235|title=Oopsie Daisy detail – foto © Gemeentemuseum Den Haag|desc=|link=none|align=none|width=450|height=600]

Gé-Karel van der Sterren (Stadskanaal, 1969) maakt deel uit van een generatie schilders die met een scherp oog naar maatschappelijke ontwikkelingen kijken en zich laten inspireren door televisiebeelden, krantenfoto’s, videoclips en popcultuur. Hij deelt een fascinatie voor de keerzijde van het consumptieparadijs met Tjebbe Beekman terwijl hij met Daniel Richter een alom aanwezig gevoel van macabere ironie in zijn werk gemeen heeft.. Zijn prangende kleurgebruik, waarbij licht vanuit objecten en mensen lijkt te komen, is vergelijkbaar met Richters verwijzing naar camera’s die lichaamswarmte registreren. Oopsie Daisy, taalkundig gezien een Engelstalige uiting die geslaakt wordt bij een onverwachte handeling of ongelukje, mag dan iets onheilspellends hebben, maar het doek is wel een feest van hedendaagse schilderkunst. Van der Sterren, die in 1996 de Koninklijke Prijs voor de Vrije Schilderkunst én de Prix de Rome won, pakt groots uit met een schildertechnisch spannende mengvorm waarin acryl- en olieverf letterlijk en figuurlijk voor verdieping van inhoud en vorm zorgen.

Gemeentemuseum Den Haag t/m 11 oktober 2009.

AD Haagsche Courant, augustus 2009.