Rosalie Monod de Froideville: vluchten kan niet meer (2008)

Wie heeft er als peuter niet zo’n dekentje gehad? Zo’n deken of kleedje om je gemoedelijk in te wikkelen als je lekker zit te duimen, om in te huilen als je je zin niet krijgt, of om je veilig in te verbergen als het onweert.

Een lap zachte, warme stof die naar je ruikt en nooit gewassen mag worden. Iets om je je geborgen bij te voelen of troost bij te vinden. Beeldend kunstenaar Rosalie Monod de Froideville lijkt die sfeer uit de kinderjaren perfect op te roepen met haar sculptuur Memory Deluxe, maar de onder de deken verstopte, ineengedoken figuur suggereert toch ook iets anders dan geborgenheid. We spelen geen verstoppertje, we zijn bang. De serie werken die Monod de Froideville (Breda, 1978) maakte met de verzameltitel HideAway hebben iets dubbels dat boekdelen spreekt over de menselijke conditie. Zo ziet Cozy Adult eruit als een zeer geriefelijk uitziende jas van roze wol waar je echter slechts in één houding in kunt – om je te verschuilen. Zonder mouwen en kraag heeft het meer weg van een claustrofobische slaapzak of zelfs een dwangbuis. Er is een heuse Cozy-lijn, alsof ze verkrijgbaar zijn in de betere kledingzaak. Een Cozy voor kinderen en eentje voor honden. Fijn om je met de hele familie in te verschuilen. Samen maar toch alleen.

Rosalie Monod de Froideville weet als geen ander dat we leven in een wereld waarin we voortdurend bang gemaakt worden. Het liefst zouden we wegkruipen in een warm donker plekje. Weg van de druk om te presteren, of weg van de dreiging voor terrorisme. Weg ook van de dwingende prikkels van de consumptiemaatschappij, maar gelukkig wel met behoud van identiteit. Zakenlui kunnen zich klein en onzichtbaar maken in de Corporate HideAway, die gemaakt is van fijn katoen met een krijtstreepje. Voor jongeren die zich stoer willen modelleren naar de gangsta-rappers is er de Thug-Life HideAway. En dan zijn er nog tassen, met veilige nietszeggende dessins van witte, rode en blauwe patronen, om in weg te duiken tijdens het winkelen. Of een huisje van polyester dat op elke straathoek snel opgezet kan worden om even in te schuilen voor de grote, boze wereld. De ironie in het werk van Rosalie Monod de Froideville is bijtend. Met de alledaagse dingen die ons zo lief zijn, identiteit en materialisme, toont zij het angstige verlangen van de hedendaagse mens om een veilig heenkomen te zoeken. Niet zozeer uit angst voor de wereld maar voor het menselijk tekort.

Rosalie Monod de Froideville: HideAway Memory Deluxe, 2005

HideAway, sculpturen en video, van Rosalie Monod de Froideville is t/m 10 mei te zien bij Heden, Denneweg 14a, Den Haag. www.heden.nl

AD Haagsche Courant
April 2008